مدیتیشن

بخشی از کتاب تکنیک تمرکز سه‌بعدی هنر حضور در لحظه 

اگر از افراد پرسیده بشود که نظرتان را راجب به مدیتیشن بازگو نمایید، احتمالاً اکثر آن‌ها اولین چیزی که به ذهنشان خواهد آمد، فردی است که به حالت مخصوص مدیتیشن و بصورت صاف نشسته است و چشمانش بسته می‌باشد؛ این پاسخ، میزان فهم و شناخت افراد از این مقوله را نشان می‌دهد که به نظر اینجانب بسیار سطحی می‌باشد ولی این به تنهایی اشکالی ندارد؛ مشکل اصلی درست از جایی شروع می‌شود که محتوا و مقصود از مدیتیشن فراموش می‌شود و این مقوله در جامعه صرفاً تبدیل به موضوعی فانتزی می‌گردد. هدف اصلی از مدیتیشن صحیح این است که ذهن و افکار انسان آرام گردد ولی نباید از آن انتظار نتایج بیشتری را داشته باشیم؛ چون مدیتیشنی که در جامعه مرسوم می‌باشد، بیشتر از این نمی‌تواند چیزی برای عرضه کردن داشته باشد ولی حتی اگر واقعا این هدف آرامش ذهن نیز به وسیله‌ی مدیتیشن محقق گردد، باز بسیار امیدوار‌کننده می‌باشد ولی معمولا این هدف نیز از آن محقق نمی‌شود. مدیتیشن چیزی است که میلیون‌ها نفر در سرتاسر جهان آن را انجام می‌دهند؛ حال پرسش من این است که چند نفر از این میلیون‌ها نفر واقعا توانسته‌اند نتیجه‌ای تک‌بعدی همانند آرامش ذهنی را از آن بدست بیاورند؟! جواب به انگشتان دست محدود خواهد بود. بسیاری از افراد ممکن است بگویند ما نتایجی از آن گرفته‌ایم ولی این افراد باید بدانند که این نتایج، تنها تا درب اتاق مدیتیشن آن‌ها را همراهی خواهد نمود، به محض اینکه وارد زندگی بیرونی بشوند، آرامش ذهنی و تمرکز حاصل از مدیتیشن، مانند دودی در هوا محو خواهند شد؛ دلیل آن هم مشخص است؛ مدیتیشن مرسوم در دنیا، تمرینی تک‌بعدی می‌باشد. ما بار‌ها در مطالب قبلی اشاره کردیم که هرگونه نتایج‌ قطعی در اینگونه مطالب، تنها ماحصل تمرینات سه‌گانه و سه‌بعدی می‌باشند؛ زیرا فقط این تمرینات سه‌گانه، مطابق با ساختار طبیعی انسان هستند. مدیتیشن مرسوم در جهان، حداکثر کاری که از دستش بر می‌آید این است که ذهن را برای چند ساعتی آرام نماید و نه بیشتر، حداکثر مثل یک قرص مسکن عمل خواهد نمود و نه بیشتر؛ این فقط یک جنبه‌ی کوچک از ضعف‌های مدیتیشن امروزی می‌باشد. مدیتیشن به تنهایی نمی‌تواند قدرت تمرکز و هوشیاری را در شما افزایش دهد؛ بیشتر به عنوان یک تمرین مقدماتی و زمینه‌ساز می‌توان از آن استفاده نمود ولی نه بیشتر از ان. شما به راه و روشی نیاز دارید که همیشه با شما باشد و در جامعه و دنیای واقعی شما را تنها نگذارد. مدیتیشن در فرم مرسوم آن، همچون رفیق نیمه‌راهی برای شما خواهد بود، به محض ورود در دنیای پر چالش امروزی پا به فرار خواهد گذاشت و شما را تنها خواهد گذاشت. امروزه روز در دنیا مراکز بزرگی برای مدیتیشن طراحی شده است که بیشتر شبیه تجارت‌خانه می‌باشند تا جایی برای مدیتیشن، افراد نباید وابسته به این مراکز بشوند؛ انسان‌ها باید مستقل بودن را یاد بگیرند. اگر می‌خواهید مدیتیشن یاد بگیرید، توصیه‌ی بنده این است که لازم نیست راه دوری بروید، کافی است از همین زندگی روزمره‌ی خودتان شروع بکنید؛ لازم نیست خودتان را در اتاقی ایزوله بنمایید و با نشستن طولانی مدت گردش خون در دست و پا‌های خودتان را مختل نمایید و به اعصاب بدن فشار بیهوده‌ای وارد نمایید؛ اگر می‌خواهید بدانید مدیتیشن واقعی چیست؟ به شما رایگان خواهم گفت. مدیتیشن صحیح و پیشرفته یعنی وجود عنصر توجه و تمرکز کامل در زندگی روزمره‌ی انسان. هر کاری که روزانه می‌کنید، آن را با توجه انجام دهید؛ در ابتدا این توجه تک‌بعدی و ذهنی خواهد بود ولی برای شروع کار اشکالی ندارد، این نیز برای شروع کار بسیار خوب است؛ مثلاً اگر مسواک می‌زنید، آن را با توجه انجام دهید؛ اگر می‌خواهید پیاده روی کنید، آن را با تمرکز و حضور در لحظه انجام دهید؛ اگر عصبانی هستید، به افکار و احساسات خودتان توجه کنید؛ اگر کمی افزایش توجه و تمرکز را تمرین نمایید، مشاهده خواهید کرد که افکار مثل ابری از مقابل دیدگان شما عبور می‌نمایند و شما درگیر آن‌ها نمی‌شوید و با آن‌ها یکی نمی‌شوید پس از مدتی تمرین و تکرار در مقوله‌ی توجه و تمرکز، مشاهده خواهید کرد که نه تنها با افکار خودتان یکی نمی‌شوید بلکه حالا احساسات شما هم از شما فاصله خواهند گرفت و شما از درون آزاد خواهید بود و افکار و احساسات مسائلی بیرونی برای شما خواهند بود. آری مدیتیشن صحیح اینگونه می‌باشد؛ این نوع از مدیتیشن رفیق نیمه راه برای شما نخواهد بود و می‌توانید بر روی کمک آن حساب باز بکنید. ولی اگر زیاد روی مقوله‌ی مدیتیشن به فرم امروزی آن اصرار دارید بنده چندین توصیه‌ی مهم برای شما عزیزان دارم که آن‌ها را تیتر‌وار در زیر می‌اورم، سعی کنید موقع نشستن برای انجام مدیتیشن، آن‌ها را در حد امکان رعایت فرمایید: سعی کنید عمل مدیتیشن را همیشه در مکان و زمان‌های مختلفی انجام دهید؛ زیرا اگر مدیتیشن همیشه در یک مکان و زمان معینی انجام بشود، پس از مدتی حالت اتوماتیک و عادت را به خودش خواهد گرفت و این اصلا خوب نیست. در طول انجام عمل مدیتیشن سعی کنید از درون حالتی فعال و هوشیار را داشته باشید؛ نه غیرفعال و سست باشید و نه خواب الوده و بی‌رمق. بهترین حالت برای انجام مدیتیشن این است که در انجام ان، تنها به ذهن خودتان توجه ننمایید بلکه همزمان وجود تنه و بدن خودتان را نیزحتما حس نمایید

محمد حسین پدیده